Sequoia National Park en verder

Van Merced naar Sequoia National Park en door naar Visalia.
We gaan Merced verlaten. Het was echt zo een plaats waar je verblijft omdat je hotel daar staat. "s-nachts hoorden we elk uur wel een trein door de stad gaan en die moeten hun hoorns laten horen. Nou we nemen het op de koop maar toe. We gaan richting Sequoia Park waar die enorme hoge dikke bomen staan. Eerst een stuk snelweg en dan weer richting mountains. We durven het niet eens bergen te noemen want dan krijg je misschien een verkeerde beeldvorming en mountains klinkt lekker groot en hoog en dat is het hier. 
De weg ernaar toe is al mooi en er zijn ook nog wegwerkers aan de gang. Filmcamera aan voor de opnamen van de weg en omgeving. Na een tijdje staat er een mannetje met STOP bord vanwege die wegwerkzaamheden. Hi mister, you are doing a fine job, zeg ik nog. Hij komt bij ons staan omdat we de 1e auto zijn en we moeten wachten op de PIT AUTO. Ik zeg nog dat ik wel alleen kan, maar zoals hij zei: They will kill me for that if I let you through. Okay we wachten en en hij verteld ondertussen van zijn familie en zijn puber kinderen en dat hij nog kleiner is als zijn vrouw. Eindelijk komt de PIT auto en gaan we rijden........O jee Els, de filmcamera heeft al die tijd aangestaan met dat hele verhaal van die vent. Lachen zeg, ben benieuwd als we dat terug gaan horen als we thuis zijn. En dan te bedenken wat je zelf allemaal gezegd hebt in je steenkolen Engels/Amerikaans. 
Bij de ingang van Seqouia worden we opgewacht door een aardige Ranger. Even praatje pot gehouden en hij was ook al eens op Schiphol geweest. Nou dat schept een band denk ik en daar moet je handig gebruik van maken. We krijgen een kaart van het gebied en hij legt ons uit wat wel de moeite waard is om te bekijken en waar niet. Bepaalde wegen zijn afgesloten, en je hebt geen idee hoe lang het allemaal rijden is. Zo groot is het. Voor ons gevoel past heel Nederland makkelijk in dit park. Hij legt keurig uit hoe lang het allemaal rijden is en we gaan op weg met zijn kaart. O ja ook nog een goeie tip van hem gehad voor de terugweg anders waren we zeker op weg naar Visalia op een keien/zandpad geraakt. Het park dus in en de eerste boom die we zien is al een joepert van een boom. Zie de foto. Door het park rijdend is het wederom een ervaring van, wat is het allemaal mooi die natuur en wat zijn er mooie uitzichten. Je voelt jezelf heel klein in die omgeving. De big General Sherman is door de Shutdown niet toegankelijk, maar we zien toch weer zo'n boom waarvan je denkt, hoe kan ie zo groeien. Zo hoog als de Domtoren in Utrecht en een breedte die je niet kunt bevatten. Hun leeftijd: 3000 jaar oud..........onvoorstelbaar.
Het park uit gaan we op weg naar Visalia. Na wat kilometers komen we weer in vlak land en rijden de Highway 63, een landelijke 2-baans weg tussen kilometers sinaasappelbomen. Het ruikt er zelf zoetig. Ook zien we boerderijen met onze Friese koe. En ook die zijn mega-groot. De koeien staan buiten en grazen met hun kop door het hekwerk hun hooi en boekweit. En niet een paar koeien, nee een paar honderd meter koeien naast elkaar. en de rest stond nog te wachten. We komen in Visalis aan en hebben al snel een hotel. Wel wat verouderd maar een grote kamer waar we twee nachten blijven. We willen een dag rust inlassen en lekker niks doen. Kamer ingericht en een Pizza gehaald. Welke nemen we: de Big Howie of een large. We hebben honger, maar gaan toch maar voor de large. Als we de doos opendoen ligt er een pizza van een halve meter doorsnee en een laag voedsel van wel een duim dik. Nou dat wordt feest. Op de kamer een fles wijn open en eten maar. Ja de pizza is maar voor de helft opgegaan. De rest hebben we vandaag gedeeltelijk met de lunch verorbert en de overige twee stukken gaan morgen onderweg voor de lunch. Wat kun je toch voordelig eten van een pizza van 14 euro. 
Vandaag dinsdag, hebben we niks gedaan. lekker uitgeslapen, en het stadje in. Bij een muziekwinkel een CD gekocht van een Rock-countryzanger. Je kon daar ook LP's en ja zelfs cassette-bandjes kopen. Lekker een snuffelwinkel qua muziek uit de jaren 60 70 en 80.  We hebben onze plannen voor de rest van de week bekeken en gaan morgen naar Lake Isabella. Motel geboekt voor de komende drie dagen en lekker aan een meer zitten met 28 graden zon. We hebben er zin in. Vanmiddag nog even naar de Grocery Shop gegaan. Daar hebben ze echt alles voor een leuke prijs. Voedsel en wijn ingeslagen voor de komende drie dagen. In de winkel kwamen we in gesprek met een Amerikaanse dame. Ze vroeg van alles en zij vertelde dat ze ook in Nederland was geweest toen ze 25 jaar oud was. Nu is ze onze leeftijd. Ze had een heel verhaal over een Hollandse worstelaar, ene Eddy Vogelzang, die met haar wilde trouwen, en dat had ze bijna gedaan. Na haar verhaal vroeg ze zichzelf af waarom ze het aan ons had verteld, want verder wist niemand dit in het stadje. Oo gossips. Ze vertelde ook nog dat er in de buurt een Nederlandse gemeenschap is. 
Het is nu dinsdagavond, rond 9 uur. We gaan zo ons mandje in en TV kijken en morgen weer vroeg op. Dan gaan we eerst naar die Nederlandse gemeenschap, die we natuurlijk op internet vonden. Een architect daar, Jan van Gaale heeft een heuse windmolen laten bouwen door Bothof Constructies  in de ....Molenstraat en twee zijstraten ervan zijn de Amsterdam en de Rotterdamstraat.  Het is een hele wijk van gepensioneerde mensen. Even een fotootje schieten voor de fun en kijken wat het allemaal is. 
Veel leesplezier en jullie horen weer gauw van ons. Grtz en we missen jullie, Els en Ron