Visalia, de Nederlandse gemeenschap en weer verder....

17 oktober 2013 - Wofford Heights, California, Verenigde Staten

Visalia en die Nederlandse gemeenschap.........en dan weer verder.
Alles ingepakt, ja we worden er al aardig handig in en eerst de TomTom op de Molenstraat gericht. Na een kwartiertje komen we daar aan en zien inderdaad van verre al een echte Nederlandse molen staan. Nou dat beloofd wat en vol goede moed zoeken we de ingang van de de wijk. Ja onze reisleidster van Tomtom geeft aan dat we onze destination hebben bereikt. Oeps, een mega groot hek, camera's op ons gericht en een portiershok waar Koninklijk Huis jaloers op kan worden. Nee geen toegang voor onbevoegden. Stay out and don't come back......nou niet bepaald gastvrij zag het er uit, dus de koffie met mierzoete appelgebak van die Ollanders in America hoefden we niet te verwachten. Wegwezen, foto als bewijs van de molen en nooit meer terugkomen.
We draaien om en gaan richting Lake Isabella, wat aan de zuidkant van Seqouia Park ligt en ook in de nabijheid van Death Valley. Maar eerst door het vlakke gedeelte van de Sierra vallei met zijn sinaasappels,druiven en olijven. Je raakt er aan gewend. Na een tijdje gaan we gelukkig de hoofdweg af en gaan via een mooie route waar het lekker rustig is richting de heuvels. Het uitzicht wordt steeds mooier en hoger. We bevinden ons ten zuiden van het Seqouia park en de bossen worden steeds dichter. Het laatste gedeelte dat we rijden is naar beneden naar Lake Isabella en gaat van 17% naar 13% naar beneden. Spectaculaire rit. Het motel was snel gevonden en we hebben een ruime kamer met daadwerkelijk een keukentje. Dus dat wordt kokkerellen. We hadden al ingeslagen en al gauw stond er een vegetarisch cowboy potje op het electrisch fornuis te pruttelen. Smullen maar.....
Het meer rondgereden en het is een prachtig rustig gebied. Er steken bomen uit het water. Ze zijn dan weliswaar wel dood, maar zo hard als staal. Door het schone heldere en koude  water verrotten ze niet. Zie de foto.
De volgende dag, donderdag, gaan we naar Kernville. Het lokale museum geeft een goed beeld van de historie hier. 150 jaar terug was het hier een goudmijn en we kregen stenen in ons handen die je normaal  zou wegsmijten, maar de kans dat er een stukje goud in zit  is wel degelijk aanwezig. Alles kwam aan bod over de omgeving. Het delven van het goud, het leven van de Indianen, de industrie en ook een wapenverzameling. Tja , daar wilde ik meer over weten. Voor ik het wist had ik een oud geweer van wel 14 kilo in mijn handen. Niet te tillen dat ding, maar de loop was van goede kwaliteit. Vandaar het gewicht. Op het dorpsplein, stonden twee maffe auto's gemaakt en gedecoreerd door een kunstenaar. Van die kunstenaar  kregen we een door hem gemaakte tekening van Einstein. Wat daar zo bijzonder aan is dat zullen jullie thuis te zien krijgen. Voor niks kregen we de tekening, omdat een vooraanstaande dame uit het dorp waar we mee stonden te praten tegen hem zei dat we uit Nederland kwamen. Gekke wereld!!! Nog even verder de buurt verkend en plannen gemaakt voor morgen om de 100 Trail of Giant Trees te gaan doen. De grootste Seqouia bomen staan dus aan de zuidkant, waar we nu zitten, van het Seqouia Park. Grtz Els en Ron

Foto’s

2 Reacties

  1. Agnes en Vall:
    18 oktober 2013
    Hallo Els en Ron,
    Wij genieten enorm van jullie verhalen. Eh..... we durven het bijna niet te vragen maar kunnen jullie (alleen maar voor ons) een kuubje van zo'n Giant Tree meenemen, we denken dat het lang brand in de open haard. Geniet verder van jullie ont-dekkingsreis door de VS! Groetjes, Agnes en Vall
  2. Ella:
    18 oktober 2013
    Heerlijk dat avonturen van jullie! Ben benieuwd naar nog meer sequoia's! Dat pretje lijkt me trouwens ook erg lekker, ha, ha!
    Doei, Ella